گل عریان

ای چشم تو چشمه شرابی

وی روح تو لا مکانی آبی

پیشا نی بی ریای گرمت

یکروز بلند آفتابی

ای پرسش بو دنم ز خود را

شبهای عزیز تو جوابی

وی بی تو جهان به چشم عمرم

تمثیل تهیدست حبابی

هر جرعه تماشای زلا لت

بر شام نگاه من شهابی

هر جمله گفتگوی با تو

پایان هرا س و اضطرابی

تعریف قشنگ مهربانی

الهام نفیس شعر نابی

توصیف بلند عشق من را

گیسوی سلیس تو کتابی

تو آن گل عریان غریبی

در اینهمه چهره نقابی

کی می شود آه آفتابم!

بر این شب قطبی ام بتابی

ای درنگ سالهای پیش تر

ای غرور با غهای بارور

صد غزل در ذهن من پوسید و مرد

ها کجایی اشتیاق شعر تر

این منم آماج تیغ طعنه ها

این تویی از حال و روزم بی خبر

وحشت پاییز می ریزد مرا

نیستی ای از بهاران سبزتر

باز گرد و عشق را با خود بیار

ای درنگ سالهای پیش تر