شاعر

باز هم به شوق عشق، شوق سبز یک نگاه

بیخودانه می رسند شعرهای گاهگاه

پیش لحظه های تو روی صفحه ای سپید 

حرفهای دلنشین واژه های سر براه

یکنفر شبیه تو طرد و خرد و خسته است 

باز هم به جرم عشق باز هم همان گناه 

یکنفر که آفتاب را بهانه می کند

پیش این شب لجوج این لجوج رو سیاه

آی همتبار من دور بیقرار من 

آنکه گفت مثل توست شاعری ست بی پناه