گیسو به دست باد
از الفت داس و دست می آیی
-از بلندی بی سایه بانکول –*
با نوی بی ادعا
هر روز
شکستگی ات را می شنوم
از سرود سحر
تا سو سوی ستاره ها
بی هراس هرم تابستان
تمام سپیدهایم
نذر گلونی سیاهت
-خا تون با وان خاس –**
و ترانه ی تازه ی هر چه شبنم هست
نثارغبار چهره ات
بجا ما نده از اصا لت دیروز!
* کوههای بانکول جزو رشته کوههای زاگرس میباشند که از ارتفاعات شهرستان ایوان می باشد، از مانشت تا شهرستان ایوان کشیده شده و مرز شرقی-شمالی این شهرستان می باشد.
** باوان خاس: باوان=خانواده پدری، خاس= خوب; که کلا بمعنی اصیل بودن بکار میرود