شعرها و نامه های مهرداد محمدی

شعرها و نامه های مهرداد محمدی

شعر، نامه و دست نوشته
شعرها و نامه های مهرداد محمدی

شعرها و نامه های مهرداد محمدی

شعر، نامه و دست نوشته

ترک دنیا

اگر بهشتی هستی بگو

تا تعظیم کنم تمام خدایان را

و اگر دوزخی هستی

تا زمین را پر از گناه کنم

                                                 عبدالله پشیو " شاعر بزرگ کُرد"

******************************


تو امّا هر دو با همی!

باز هم بخند

آخر بهشت و دوزخ که مال این دنیا نیستند

قبول !
پس چرا وقتی نیستی
پیشانی اتاق
از تبی جهنمی می سوزد

از در و دیوار
آه و آتش می ریزد
و این همه مار و مور
از سر و کول جنازه ی من بالا می رود

*******

پس چرا

نسیمی از روسری ات که می وزد
خانه بوی تو می گیرد

از بخار چای و طعم نان گرفته
تا صفحه ی کتاب ها و
پرده ها و پنجره ها و ….
تلفن که زنگ می زند

هر که باشد
ساعتی حرف می زنم

در که می زنند
هر که باشد
به استقبالش می روم ، تعارفش می کنم ، تحویلش می گیرم

امّا وقتی نیستی

وقتی سراغی نمی گیری
پدر آدم در می آید

بگذار تلفن ، هی داد وبی داد کند

بگذار

      پاشنه ی در از جا در بیاید

ترک دنیا کردن

                    مگر شاخ و دم دارد ؟!

۳ کوتاه

دوباره بگو خُل شده ای !
       وقتی قاب عکس تو نبود چرا
               پروانه ها به خانه ی ما
                                نمی آمدند
                                               ها… ؟



کوتاهی از شعر نبوده
                باور کن
من از بس
قامت تو را سرودم
                        بلند آوازه شدم





هر گوشه ی این شهر که باشی ، باشی !

با من

همه شب قهر که باشی
                             باشی!

می نوشمت از شوق و

                به خود می بالم


حالا تو بگو زهر که باشی …

                            باشی !