ترک دنیا

اگر بهشتی هستی بگو

تا تعظیم کنم تمام خدایان را

و اگر دوزخی هستی

تا زمین را پر از گناه کنم

                                                 عبدالله پشیو " شاعر بزرگ کُرد"

******************************

تو امّا هر دو با همی!

باز هم بخند

آخر بهشت و دوزخ که مال این دنیا نیستند

قبول !
پس چرا وقتی نیستی
پیشانی اتاق
از تبی جهنمی می سوزد

از در و دیوار
آه و آتش می ریزد
و این همه مار و مور
از سر و کول جنازه ی من بالا می رود

*******

پس چرا

نسیمی از روسری ات که می وزد
خانه بوی تو می گیرد

از بخار چای و طعم نان گرفته
تا صفحه ی کتاب ها و
پرده ها و پنجره ها و ….
تلفن که زنگ می زند

هر که باشد
ساعتی حرف می زنم

در که می زنند
هر که باشد
به استقبالش می روم ، تعارفش می کنم ، تحویلش می گیرم

امّا وقتی نیستی

وقتی سراغی نمی گیری
پدر آدم در می آید

بگذار تلفن ، هی داد وبی داد کند

بگذار

      پاشنه ی در از جا در بیاید

ترک دنیا کردن

                    مگر شاخ و دم دارد ؟!