*از خودم*

کو همنفسی که بوی درد آید از او

صد پاره دلی که آه سرد آید از او

                                می سوزم و لب نمی گشایم که مباد

                                آهــــی کشم و دلی به درد آید از او

هر چند این وبلاگ را صرفا برای شعرهای مهرداد می نویسم امّــا...

باید بگم:

خسته ام از این همه افکار یخ بسته و قلبم بدرد می آید گاهی که مقایسه می کنم اندیشه های خوب را با برخی سنت هایی که مملو از تحجرند!

دوستی برام نوشته بود:

"جایی می رسد که آدم دست به خودکشی می زند

البته نه اینکه تیغ بردارد و رگش را بزند

نه...!!

          قیــــد احســـاس را میـــــزند"

براستی که حق با فلانی بود که می گفت:

هرجا درخت بلوطی روئیده، زندگی سخت تر است"

پ.ن:

اینجا لازم می بینم از دوستای نازنینی همچون *همایون*حسن*و مهندس جعفر عزیزم تشکر و یادی کنم به خاطر همه چی

_____________دلمان بس ناجوانمردانه تنگ است!_______________