نام کوچکت

تو نیستی و غمت مانده در برابر من
تو نیستی و غمت مانده در برابر من !

غمی که زخم کهن سالِ از تو دوری را 
مدام تازه کند خنجرش به باور من

به جای جرعه ای از چشم های شیرینت
شبانه روز کند خون دل به ساغر من 

به یک بهانه ی کوچک ، بهار گریه شود 
سحاب بغض به هم بسته ی تناور من 

سراغ چشم من این سان چگونه خواب آید 
که چاه ویل شده زجرگاه بستر من

چراغ چشم تو روشن ، اگر چه خواهد شد 
سیاه بخت تر از این دل مکدرِ من 

بهار جان تو گلشن ، اگر چه می سوزد 
دل خزان هم از این حال باغ بی بر من

چنان گرفته به بر یاد تو جهان مرا 
که هر طرف نگرم شکل توست منظر من

[]
بخوان و پاسخ شان دهِ ، هر آنچه نامه که هست
به نام کوچک تو ، لابه لای دفتر من 

.................................

با سلام

قبل از هر کلامی شایسته است سپاسگزار محبت های بی شائبه و همراهی های همیشگی همه شما دوستان نازنین عمو مهرداد و خودم باشم که براستی باعث میشوید غایت و دور نمای آینده این کار و هدف این وبلاگ به آنچه عمو مهرداد در نظر داشتند نزدیک تر بنماید. تا الان این پست سومین تغییر و بازسازی خودشو داره تجربه میکنه که البته بی شک قصور و کم توجهی از جانب بنده بوده و امیدوارم عذر حقیر را بپذیرید.