مهرداد

یک بودن بیمورد یک بودن بیهوده

یک آدم تکراری یک آدم آلوده

عمریست که بی حا صل دنبال خیا لاتست

- یک دلخوشی تازه یک دفتر فرسوده -

هر شب صفی از واژه در بقچه اش آماده

هر صبح بر این دفتر یک حادثه افزوده

صد کوچه تماشا را با پای دلش رفته

صد مرحله مردن را بی واهمه پیموده

آنسو تر از او اما بی دغدغه در خواب است

-یک آدم بی رویا یک آدم آسوده –

سهم دل این شاعر داغی و دگر . . . نه هیچ

تا  رفته چنین رفته تا بوده چنین بوده

               *************

دیروز عمو مهرداد اومدن....

آره دیروز وقتی داشتم نظرات تایید نشده رو نگاه می کردم دیدم عمو مهرداد عزیز تشریف آوردن و یه نظر هم به یادگار گذاشتن اینجا(پست دفتر خاطرات)...!!   درسته وبلاگ خودشه ولی خدایی ، از همه کمتر میاد ، یا بهتر بگم دومین باره میاد.. مقصر هم نیس هاااا... وقت نداره.!! بهر حال حضورشون وبلاگو گلباران کرده ....

عمو مهرداد میگن: چرا من اگر گاهی شعری از علی محمد محمدی(داداش مهرداد) گذاشتم زیرش نوشتم علی داداشه مهرداده چرا که همه منو(مهرداد) با اسم علی میشناسن و اگر طبعی و شعری وجود داره از علی و شعراش به من رسیده..!! و اگه معرفی لازم بوده می نوشتم مهرداد داداش علی هستش و از این حرفا....

منم دیروز زنگ زدم که علتو بهشون بگم ولی متاسفانه کمافی سابق سرشون شلوغ بود و منم گوشیو گذاشتم و .. .. .. علت این کارم این بوده که چون از اول اینجا رو برای عمو مهرداد و شعراش زدم و اینجا همه اول با ایشان آشنایی دارن ، مجبورم اول نام مهرداد رو بیارم بدون اینکه قصد جسارتی به علی محمد داشته باشم..

اشتباه....

یه دوست یکی از شعرهای علی محمد محمدی رو خواستن که حتماً این شعر رو میذارم... ولی بنا به اینکه این وبلاگ رو واسه شعرهای مهرداد محمدی ایجاد کردم فکر کنم بهتره شعر رو در یه صفحه جدا قرار بدم ، از این عزیز هم عذر خواهی می کنم ...

اشــتباه.....
http://gongekhabdide.blogsky.com/pages/ali2

بلاگ اسکای هم داغونه از من بدتر...! هر کار کردم نتونستم لینکو درست تنظیم کنم که فقط رو کلمه "اشتباه" کلیک کنین و صفحه اش باز شه .. به ناچار آدرس صفحه رو گذاشتم لطف کنین خودتون یه جوری سروتهشو هم بیارین...

اگه نوشته هاش مرتب نیستن از IE واسه باز کردنش استفاده کنین..!
خودم با fire fox امتحان کردم ایراد داشت...!

عشق...

باز هم به شوق عشق، شوق سبز یک نگاه

بیخودانه می رسند شعرهای گاهگاه 

پیش لحظه های تو روی صفحه ای سپید

حرفهای دلنشین واژه های سر براه 

یکنفر شبیه تو طرد و خرد و خسته است

باز هم به جرم عشق باز هم همان گناه 

یکنفر که آفتاب را بهانه می کند

پیش این شب لجوج، این لجوج رو سیاه 

آی همتبار من، دور بیقرار من

آنکه گفت مثل توست شاعریست بی پناه!